Animo op waarde geklopt door Tiel’72
Je hebt het weleens, je rijdt op de A15 op een druk moment. Als goed weggebruiker ga je naar rechts nadat je een medeweggebruiker gepasseerd bent en er een bumperklever op je hielen zit. Zo rond Tiel-West doemt er een vrachtwagen voor je op en je begint in je linker zijspiegel te kijken, auto 1 vliegt langs je heen… auto 2 vliegt langs je heen. Je wacht op het juiste moment maar je moet al snelheid minderen voor de vrachtwagen voor je. Je zit vast en de ene na de andere auto op de linkerbaan passeert je. Je komt er niet tussen, als je het probeert op een niet zo heel scherp moment wordt er geclaxonneerd door een automobilist die hard bij je achterop rijdt terwijl naar links beweegt. Met een ruk keer je weer terug naar je oorspronkelijke positie… op de rechterbaan… achter de vrachtwagen.
Soortgelijk gebeurde Animo gisteren in en tegen Tiel’72, alle tekenen waren gunstig… mooi weer, veel publiek, betere positie op de ranglijst. Maar Animo’s scherpte was niet op pijl, we zagen de vrachtwagen komen maar we waren te laat met passeren. Slap sloegen we met de handen op het stuur, maar iedereen weet dat dat geen zin heeft. Tiel’72 was als de auto’s die voorbij kwamen razen, Animo probeerde aan te haken maar kon het moment niet vinden. Als het dan toch kwam dan werd men weer terug geslingerd op de rechterbaan door de eigen fouten of door een scheidsrechter die zijn grens trok. Het was niks en werd niks in de eerste helft want Tiel’72 was scherper, effectiever en beter dan de bezoekende ploeg en daar was weinig tegenin te brengen.
Animo zocht daarom de kleedkamer op met een 11-4 achterstand en een stevige deuk in het zelfvertrouwen. Coach Niels zag zijn ploeg worstelen, maar kon en mocht geen begrip opbrengen voor de geleverde prestatie en riep zijn ploeg op om de eerste helft los te laten en te laten zien wat Animo waard was. Eenmaal aangekomen voor de tweede helft was de figuurlijke vrachtwagen weg, Animo was vrijer in het hoofd en kon knokken om nog wat van de wedstrijd te maken. Maar goed, als je op een druk moment op de A15 zit dan is echt hard rijden lastig. Je kan wel willen om 130 km/h te rijden, maar vaak lukt dat niet. We gingen wel mee op de snelheid zoals die gereden kon worden in de tweede helft en er zaten goede dingen in. Maar de achterstand die opgelopen was… die werd nooit meer ingehaald. De wedstrijd eindigde in een 19-15 eindstand en het enige wat Animo nog restte is om met de pest en teleurstelling in het lijf terug te rijden over de A15… terug naar Geldermalsen.
Animo kan de geleden schade volgende week repareren tegen Tilburg in eigen huis. Dan zal men wel een stuk beter voor de dag moeten komen dan deze week. De druk zit erop, het is nu erop of eronder. We hopen uiteraard weer op jullie steun!